งานศิลปะชิ้นนี้ที่มีชื่อว่า A Million Times (2013) ที่ถูกรังสรรค์จากกลุ่มศิลปินในนาม Humans Since 1982
A million Times, 2013 A Million Times เป็นหนึ่งในผลงานหลายๆ ชิ้นของกลุ่มศิลปินในนาม Humans Since 1982 โดยผลงานศิลปะชิ้นนี้คือการนำนาฬิกาเรียงต่อกันให้เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่ ซึ่งใช้นาฬิกาจำนวนถึง 288 เรือน ทั้งนี้ความพิเศษของนาฬิกาคือจะมีเข็มนาทีกับเข็มชั่วโมงเพียงเท่านั้น อีกทั้งการเคลื่อนไหวของเข็มนาฬิกายังถูกควบคุมจากคำสั่งที่ได้โปรแกรมไว้ การเคลื่อนไหวของเข็มนาฬิกาตามคำสั่งที่โปรแกรม เมื่อได้มองเป็นภาพใหญ่ ก็จะเห็นการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของเข็มนาฬิกาที่เรียงร้อยเคลื่อนไหวไปตามคำสั่ง รังสรรค์เกิดเป็นภาพที่อยู่บนงานศิลปะที่เคลื่อนไหวไปมาให้น่าตื่นตาตื่นใจ
(เข้าชม website)
ครั้นเมื่อเห็นรูปแบบงานศิลปะ A Million Times ทำให้หวนคิดถึงงานประพันธ์เพลงชิ้นหนึ่ง ซึ่งส่วนตัวผู้เขียนคิดว่างานศิลปะทั้งสองมีความคลับคล้ายคับคลายกันอยู่เล็กน้อย โดยผลงานประพันธ์เพลงมีชื่อว่า Poème Symphonique
Poème Symphonique คือผลงานการประพันธ์ของคอมโพสเซอร์ในนาม György Ligeti แต่งขึ้นในปี 1962 โดยรูปแบบของงานประพันธ์ได้เลือกใช้ Metronomes (เครื่องจับจังหวะ) จำนวน 100 เครื่องเป็นผู้เปร่งเสียงบรรเลง ซึ่งการจะให้เครื่อง Metronomes เริ่มทำงานจำเป็นต้องใช้คนในการไขลานและตั้งอัตราความเร็วของเครื่องเสียก่อน
ดังนั้น Ligeti จึงเลือกใช้คนจำนวน 10 คน ในการรับผิดชอบการไขลานและตั้งอัตราความเร็ว โดยคน 1 คนรับผิดชอบ Metronomes 10 ตัว โดยผู้ประพันธ์ได้ให้อิสระในการไขลานและการตั้งความเร็วความเร็วของเครื่อง
เมื่อจะเริ่มบรรเลงเพลง Conductor (วาทยกร) จะให้สัญญาณแก่ผู้รับผิดชอบเครื่อง Metronomes ให้เตรียมความพร้อมไม่ว่าจะเป็นการไขลาน ตั้งค่าความเร็ว รวมไปถึงตรวจดูความเรียบร้อยของเครื่อง หลังจากนั้นก็รอสัญญาณการเริ่มบรรเลงจาก Conductor
Poème Symphonique
เมื่อได้ฟัง Poème Symphonique จนจบแล้ว เรียนตามตรงจากความรู้สึกว่าไม่เข้าใจถึงแนวคิดของบทเพลง แต่สามารถอธิบายจากความรู้สึกได้ว่า "เสียงจาก Metronomes จำนวน 100 เครื่องที่เริ่มเปร่งเสียงขึ้นพร้อมๆ กัน ในช่วงอัตราความเร็วที่แตกต่างกัน บังเกิดเป็นเสียงกลุ่มใหญ่ที่ไม่สามารถหาความชัดเจนของเสียงใดเสียงหนึ่งได้ หลังจากนั้นเพียงระยะเวลาไม่กี่อึกใจกลุ่มเสียงก็ค่อยๆ ลดลงจำนวนลงเรื่อยๆ บังเกิดถึงความชัดเจนของเสียงที่เดินเป็นจังหวะ และสุดท้ายจะเหลือเสียงจาก Metronomes เพียงเครื่องเดียวเท่านั้น ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบหาย ถือเป็นจบการแสดง" (ฟังไปฟังมาอยู่หลายรอบ คิดว่าคล้ายกับเสียงฝนลงเม็ดกระทบหลังคาแบบหนักๆ แล้วฝนก็ค่อยๆ ซาลง และหยุดไปในที่สุด) ทั้งนี้ผลงานชิ้นนี้ได้รับปฏิกิริยาในทางลบจนทางสถานีโทรทัศน์ช่อง Dutch Television ต้องยกเลิกการแพร่ภาพออกอากาศไปโดยบรรยาย กล่าวได้คร่าวๆ ว่างานชิ้นนี้ถือว่าเป็นการทดลองสร้างความซับซ้อนของจังหวะผ่านเสียง Metronome จำนวน 100 เครื่อง ความคลายคลึงกันระหว่าง A Million Times และ Poème Symphonique สิ่งที่ชัดเจนที่สุดคือจำนวนอุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดง โดยในส่วนของ A Million Times เลือกใช้นาฬืกา 288 เรือน และส่วนของ Poème Symphonique ใช้ Metronomes จำนวน 100 เครื่อง การเคลื่อนไหวที่แตกต่างของอุปกรณ์ในการแสดง ได้รังสรรค์การเคลื่อนไหวที่น่าตื่นเต้นไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบภาพในงาน A Million Times หรือการค่อยๆ เคลื่อนไหวของมวลเสียงในงาน Poème Symphonique ความคล้ายคลึงได้ซ่อนความแตกต่างของงานทั้ง 2 ชิ้น คืองาน A Million Times ถูกควบคุมด้วยคำสั่งจากคอมพิวเตอร์ที่ตั้งค่าโปรแกรมไว้ ซึ่งต่อให้เล่นซ้ำเป็น 10 รอบก็ออกมาในรูปแบบซ้ำเดิมตามที่โปรแกรมตั้งไว้ แต่ในส่วนของงาน Poème Symphonique ถูกควบคุมโดยคน 10 คน ซึ่งแต่ละคนรับผิดชอบการตั้งค่า Metronomes ซึ่งการตั้งอัตราค่าต่างๆ ไม่ว่าจะการไขลานหรือตั้งค่าความเร็วล้วนขึ้นอยู่กับความพอใจของบุคคลนั้น ถึงแม้จะให้เล่นซ้ำแบบเดิมสัก 100 รอบ ก็ไม่มีทางบรรเลงได้เหมือนเดิมอย่างแน่นอน สุดท้ายนี้หากใครมีความเข้าใจในบทประพันธ์ Poème Symphonique รบกวนช่วยอธิบายขยายความ เพื่อที่จะได้เป็นความรู้ต่อผู้เขียนหรือใครอีกหลายๆ ที่ยังไม่เข้าใจแนวคิดหรือความหมายในบทประพันธ์นี้ด้วยเถิด..
ที่มาของข้อมูลและรูปภาพ